Tumingin ako sa langit, at ang mga bituin ay nagniningning,
Puso ko'y nag-iisa, sa dilim ng aking pag-iisip,
Ngunit ang iyong alaala, ay nagbibigay ng liwanag at pag-asa.
Sa araw ng umaga, habang ang sikat ng araw ay nagniningning,
Naalala ko ang iyong ngiti, at ang iyong mga mata'y nagniningning,
Hangad ko ang iyong presensya, sa bawat pagsikat ng araw,
Upang ang aking puso'y mapuspos ng kagalakan at pag-ibig.
Sa paglipas ng panahon, ang aking pagmamahal ay hindi magbabago,
Para sa iyo, aking sinta, ang aking puso'y magiging tapat,
Sa bawat pagtahak ko sa buhay, ang iyong alaala'y aking dadalhin,
Sapagkat ikaw ang aking inspirasyon, at ang aking pangarap na kailanma'y hindi maglalaho.